We zijn halverwege de maand augustus en de natuur heeft precies besloten dat het welletjes is geweest met het mooie weer.
Ik probeer nog wel elke dag, tussen de buien door, een "tourtje" te maken met ons Mira. De frisse lucht doet haar immers goed en ze geeft haar ogen toch zo graag de kost. Maar vaak worden we overvallen door een plotse regenbui. Noodgedwongen blijven we dan maar binnen.
Toch heb ik mijn eigen zonnetje hier in huis! Als ik zie wat onze kleine meid kan, dan fleur ik vanzelf op. Ze is bovendien een ontzettend vrolijke meid! Wanneer ze bij ons zit, betovert ze ons met haar mooiste glimlach!
En trots dat wij zijn op onze kleine meid!
Eventjes een update...
We zijn vorige week (ja, sorry ik loop weer achter met de blog) namelijk voor de tweede keer naar Kind en Gezin geweest. Twee weken geleden gingen we al eens voor een eerste kennismaking, maar deze week was het de eerste échte consultatie!
Eerste vaststelling: baby's kunnen krimpen! Ja, jullie lezen het goed! Een weekje eerder was ons Mira 53,5cm groot, een week later haalde ze met moeite 53cm. Of zou het misschien liggen aan het verregaande professionalisme van de 2 vrijwilligsters, die hun gesprekken over waspoeders, breigarens en chocoladecakes telkens moeten onderbreken voor het wegen en meten van de lokale borelingen?
Ik denk er het mijne over, maar naar mijn weten, heb ik ons Mira niet gewassen op 60 graden en kan ze dus onmogelijk gekrompen zijn. Gelukkig kan je met een weegschaal niet zo veel verkeerd doen: ons meisje is bijgekomen en weegt nu 4kg070.
Tweede vaststelling: de verpleegster van dienst valt in herhaling! Voor een tweede keer krijgen we de uitleg over de vaccinaties, over Mira's (warmte)uitslag, over het doel van het medisch onderzoek, dat we Perdolannekes moeten meebrengen voor als ze een spuitje krijgt... "Hallo mevrouw, wij zaten hier vorige week ook hoor!"
Johan en ik kunnen het consult haast woordelijk herhalen en wie weet Mira misschien ook wel... Ach, ze zal het waarschijnlijk goed bedoelen, maar ook aan haar professionalisme heb ik zo mijn twijfels. Ze klinkt zoals een kleuterjuffrouw een verhaaltje voorleest aan haar kleutertjes. Ze is misschien een "kinderverpleegster", maar dat hoeft nog niet te betekenen dat ze de ouders ook als kinderen moet aanspreken.
Derde vaststelling: de kinderarts lijkt haast een standup-comedian. Ik vind het een beetje een rare snuiter, maar hij bevestigt wel onze vermoedens: Mira wordt een babbelkous! Sinds 2 weken produceert ze immers haar eerste geluidjes! Erg vroeg, maar ze zal het van geen vreemden hebben!
Haar eerste consult zit er op! Op 3 september moeten we terug voor de eerste spuitjes! Wordt dus vervolgd!
Bovendien hebben we afgelopen zaterdag ons Mira voor het eerst een dagje achtergelaten bij "bomma en bompa Stokkem". Met pijn in het hart, al wist ik natuurlijk dat ze in goede handen was. Toch wou ik mijn enige zus een geweldige vrijgezellendag bezorgen en zelf eens genieten van een dagje er tussenuit! Onderweg naar Dafne heb ik welliswaar een traantje moeten wegpinken, maar telkens ik naar huis belde, vertelden mijn ouders enthousiast dat alles goed ging! En inderdaad: de flesjes gingen er in als zoete broodjes en Mira sliep als een roosje! Een kindje uit de duizend!
Johan en ik waren super trots dat ze het zo goed gedaan heeft, maar we waren ook dolgelukkig dat ze 's avonds weer in onze armen lag.
