Cat-sitting!

Een weekje geleden zochten Dafne en Jan betere oorden op en vertrokken naar New York ("the city that never sleeps") voor een verlate huwelijksreis. Hun dikke vriend Chubby (that always sleeps) werd op logement gebracht bij Mira en mij. Na een avondje acclimatiseren, ontpopte Chubby, de Britse Korthaar, zich tot King of the Sofa! Geen warm plekje in huis ontgaat hem: als een volleerde bourgondiër nestelt hij zich neer en spint hij zichzelf tevreden in slaap!
Elke bezoeker reageert enthousiast op zijn aanwezigheid en mijnheertje snorhaar kan dit wel bekoren! Ook Mira vindt dit levende knuffeldiertje héél interessant.
Maar ook ik moet wel toegeven dat ik het extra gezelschap wel kan appreciëren!

King of the Sofa

Mira durft voorzichtig te aaien...in de veilige armen van haar peter.

Wie stoort mij in mijn middagdutje???

Mijn uitstel- Kerstboom!

Morgen zet ik onze Kerstboom, beloofd!
Ik geef toe, ik heb er géén zin in dit jaar! Johan is duizenden kilometers en nog 3 maanden en 2 weken van ons verwijderd en het enige kado wat ik onder mijn boom wil, is een klok die ik kan doordraaien tot de feestdagen voorbij zijn. Ik krijg horens van de Kerstmelodietjes in de straten en de flikkerlichtjes die de huizen "versieren"! En toch, het heeft iets warms: iedereen is extra vriendelijk, ik kijk elke dag uit naar de Kerstkaartjes vol wensen die in de bus liggen, de geur van glühwein roept herinneringen op aan onze Kerst in de sneeuw, ik maak zorgvuldig tijd voor het uitkiezen van pakjes... 1-0 voor de Kerstsfeer, ik geef me gewonnen!
En eigenlijk is deze Kerst toch wel extra speciaal: de eerste Kerst met mijn dochter! En zij vindt het ook allemaal heel leuk: al die lichtjes, muziekjes en die rare boom bij oma in de living! En even denk ik terug aan mijn kindertijd: hoe fijn vonden wij het vroeger niet om ons mama te helpen met de boom te versieren, om in onze pyama warme choco te drinken voor de Kerstshows op TV, de geur van worstebroodjes, het verlangen naar de sneeuw... Bij die sfeer van gezelligheid, vriendschap en warmte, hoort gewoon een boom. Dus, morgen zet ik mijn boom, zonder fout!
De eerste stap is gezet: heb mijn (nep)boom en al minstens 1 doos kerstbollen gevonden tussen de nog steeds onuitgepakte verhuisdozen! Morgen probeer ik opnieuw uit te dokteren hoe ik die boom moet rechtzetten, ontwar ik mijn lichtjes en tover ik een boom vol vreugde in mijn huis! Hij zal papa niet vervangen, maar wel een lichtpuntje zijn in ons hart!

Mira is al helemaal in de mood! Na maar liefst 30 pogingen, ben ik er in geslaagd om een mooie foto te trekken voor onze Kerstkaart. Een uitdaging op zich!
Is dat nu echt nodig dat ding op mijn kop!

Ho-ho-ho...van stil zitten hou ik niet zo!

Smile!

Wie zoet is, krijgt lekkers...

Sint en Piet zitten uitgeput met hun voeten in een weldoend massagebadje op hun boot richting Spanje: na een lang weekend cadeautjes uitdelen bergen ze hun staf, mijter, roe en zak weer voor een jaartje in de kast.
De goede oude man en zijn trouwe knechten vergaten ook onze kleine spruit niet!
Bij "bomma en bompa Stokkem" stonden er twee mooie pakjes klaar...én een bord met snoep voor de mama! Mira wist niet wat haar overkwam.
Ook peter Wim bracht een cadeautje van de Sint voor onze kleine muis.
Maar blijkbaar was het cadeaupapier interessanter dan het cadeautje!

5 maanden (en één dag)...ik rol op mijn buikje!

Ze deed het al eens per toeval, maar het zit er al een paar weken aan te komen dat het niet lang meer zou duren vooral ze zich echt zou kunnen omrollen . En jawel, gisteren (op 5 maanden en één dag) was het zo ver: Mira rolt van haar rug op haar buikje! Helemaal fantastisch vond ze zelf: uitgebreid bewonderde ze zichzelf in het spiegeltje!
Voor mij weer een extra motivatie om haar nog meer in de gaten te houden!