woensdag 22 juni 2011

Mira's vragenuurtje...

We gaan samen naar de winkel, ik wandel (lees: waggel) en Mira fietst vrolijk op haar vierwieler langs mij. Eerst zet Mira het op een zingen: een balade die het midden houdt tussen "Waar is dat feestje..." (maar dan ipv feestje, fietsje...ja, onze dochter heeft zin voor humor) en "De Zeppelin." ("We stegen met een zucht....") Moet ik dan nog vertellen dat de mensen op straat naar ons kijken? Ach, ik geniet daar enorm van, van dat vrolijke, onbezonnen, zich van niemand iets aantrekkende kinderhumeur.
Maar dan komt het...onbekenden passanten kijken naar dit kleine zangtalent en knopen een beleefd, kort praatje aan of zeggen vriendelijk gedag. Dan steekt het nieuwsgierig monstertje de kop op...

- "Mama, wie is dat?"
* "Een vriendelijke mevrouw, lieverd."
- "Hoe heet die?"
* "Dat weet ik niet."
Pauze...ondertussen zie ik die kleine kleuter-hersentjes in volle werking...
- "Heet die mevrouw dan mevrouw?"
* "Ja, die heet mevrouw." zeg ik om haar tevreden te stellen en in mezelf denk ik: " Daar ben ik nog goed vanaf gekomen!"

Pauze

- "Waar woont die mevrouw? "
* "Dat weet ik niet?"
- "Woont die misschien hier?" Mira wijst een huis aan dat we net passeren.
* "Dat kan, lieverd."
- "Weet je dat dan niet mama?"
* "Neen, mama weet dat niet?"
- "Waarom niet?"
* "Omdat mama niet alles weet."
- "Neen?" vraagt Mira helemaal verbouwereerd.
Pauze.
En dan zegt ze gedecideerd:  "Ik denk dat die mevrouw hier woont mama!" en fietst vrolijk door.

maandag 20 juni 2011

Kleuterpraatjes 3

Mira is verzot op ijsjes.
We zitten aan tafel, het avondeten is net op en Mira vraagt: "Mag ik een ijsje?" Omdat ze het al een tijdje zit "uit te hangen", antwoordt papa: "Straks, als je braaf bent misschien." Met haar meest onschuldige gezicht zegt Mira vastberaden: "Maar ik ben toch al braaf genoeg!"

Nog enkele woordjes, die op Mira's manier worden uitgesproken of zelfverzonnen woorden, maar die ondertussen behoren tot ons "huis vocabularium" (Ik noteer ze hier, kwestie van ze nooit meer te vergeten én omdat het zo leuk is om later nog eens te herlezen):
- "Dammedee"= diadeem
- "Een staartje"= een haarelastiekje
- "Vlek"= hesp
- "Elf-tien"= elf

zaterdag 18 juni 2011

13 juni 2011: Dierenrijk in Mierlo

Het tweede verlengde weekend op een rij...maar deze keer zit het weer niet mee. Toch besluiten we om het er op te wagen en vertrekken richting Mierlo (Nl) naar het Dierenrijk. Het Dierenrijk is een kleine zoo, speciaal gericht op de kleinere kinderen. Met de slogan: "Lekker beesten tussen de dieren!" nodigen ze klein én oud uit om naar de dieren te komen kijken én tussen ze te spelen. We stonden neus aan neus met onder andere olifanten, ijsberen, apen en beren en tussen de dieren kon Mira in de verschillende speelhoeken haar energie kwijt door te schommelen, te klimmen, te slingeren en te klauteren. Op het einde van het park, konden we nog even een terrasje doen, terwijl Mira haar laatste restjes energie bij elkaar sprokkelde om de grote speeltuin te verkennen. En ookal was de zon niet van de partij, we hielden het droog en dat was het belangrijkste!


Klimmen, klauteren en schommelen...en oh ja tussendoor ook naar de dieren kijken.
Gras...ook interessant...

Kijken, lachen, genieten, ...
Kleine collage van enkele dieren.

De olifant, mijn favoriet!

In de zeeroggen-trog de roggen aaien!

4 juni 2011: Ravotten in de tuin met mijn achterneefjes.

Een paar speeltuigen, een zwembad, de zon én elkaar...meer hebben kinderen niet nodig om zich te amuseren. Of toch...een papa die even voor watermonster speelt.
Ons fort verdedigen met de waterpistolen.

Bellen blazen.

Een lekker ijsje eten.

Tikkertje spelen in het water.

Plons!



Watermonsters vangen...

...en verdrinken!

Bootje varen.

dinsdag 7 juni 2011

28 weken zwanger en...de baby-poll

Op algemene aanvraag nog eens een zwangerschaps-update. Vandaag ben ik 28 weken zwanger, nog maar 12 weken te gaan. Ondertussen ben ik dus al 6 weken verplicht thuis en moet ik toegeven dat de tijd tergend traag voorbij lijkt te gaan. Enerzijds ben ik blij dat ik thuis ben, want ookal klaag ik niet graag, echt genieten van deze zwangerschap kan ik niet omdat ik me zo slecht voel. Anderzijds had ik graag gewerkt tot 18 juli, vooral op "betere"dagen. Ik mis mijn werk, ik mis mijn collega's, ik mis het bezig zijn. Maar toch besef ik maar al te goed, dat dit de beste oplossing is, zeker op momenten waarop ik moet gaan liggen en me echt niet goed voel. De warmte van de laatste dagen maakte het er niet beter op. De afgelopen 3 dagen kreeg ik haast geen lucht, had ik het benauwd en last van hartkloppingen. Ik ben dus meer dan blij met de regenbuien die opnieuw zuurstof in de lucht hebben gebracht.
Tussen al die kwaaltjes door zou een mens nog bijna vergeten om te genieten. Ookal kan ik niet met volle teugen genieten van deze zwangerschap, toch geniet ik van de momenten waarop ik de baby voel. Elk stampje groot of klein, hard of zacht is voor mij een teken dat het met de baby wél goed gaat. Zo word ik 's ochtends steevast rond 5u30 gewekt door een arsenaal aan stampjes: "Mama, tijd om op te staan!"We hebben hier te maken met een vroege vogel, denk ik. Ook papa en Mira kunnen ondertussen dagelijks meegenieten van het leven in mijn buik!
Nu ik in mijn 3e trimester zit, zijn we volop bezig met een aantal voorbereidingen. Zo maak ik mijn doopsuikers zelf (ah ja, ik heb nu toch meer dan tijd genoeg) en dit begint al aardig op te schieten! Eerlijk gezegd ben ik toch wel trots op mijn eigen "maaksels". Ook ontvingen we deze week een proefdruk van onze geboortekaartjes, die we volledig naar ons eigen idee lieten ontwerpen. Verder gaan we van start met de verbouwingen aan Mira's nieuwe kamer, zodat ook de babykamer een beetje opgefrist kan worden.
Ondertussen worden we bestookt met dé vraag: "Weten jullie al wat het wordt?" Neen, net als bij Mira willen we het niet weten. De nieuwsgierigheid is momenteel erg groot, maar de verrassing bij de geboorte zal des te groter zijn. Dus, er wordt volop gegokt en de bakerpraatjes vliegen ons rond de oren: "Je draagt opnieuw helemaal naar voren, het wordt weer een meisje!"of "Je gezicht is even mooi gebleven, het wordt deze keer een jongen!"  Wil je ook graag een gokje wagen, dan kan dat (lekker anoniem) via de poll rechtsboven op deze blog of door te reageren op dit bericht met je voorspelling!
Mira is er helemaal klaar voor om grote zus te worden. Samen met tante Kim geeft ze achterneefje Skye een potje fruitpap.

vrijdag 3 juni 2011

Hocus Pocus Pas...hoe leuk het in Toverland wel niet was!

Toverland prijst zichzelf aan als "Best verkozen attractiepark van 2010" en belooft vertier voor groot en klein, dit zowel in grote overdekte hallen als buiten. Een attractiepark geknipt op maat van het Benelux-klimaat, dus. We hadden al veel goeds gehoord over dit park, dus besloten we op Hemelvaartsdag een kijkje te gaan nemen. Mira meet nét geen 90 cm en mocht nog gratis binnen...we vreesden even dat ze bijna nergens in zou mogen, maar onder begeleiding van een volwassene mocht Mira bijna overal in (dit in tegenstelling tot Plopsa Indoor, waar we op 2 uurtjes uitgekeken waren omdat Mira niet overal in mocht). Al snel werd duidelijk dat dit pretpark zijn beloftes kon waar maken. In het overdekte Land van Toos en The Magic Forest is het vooral voor de jongsten fijn vertoeven. Maar ook buiten, in de Tovertuin, kan klein en groot zijn hart ophalen. We gaven onze ogen de kost en namen rustig de tijd om het park te ontdekken. Grote klimtuigen, een junior rollercoaster, een piratenboot...alleen of samen met papa (want mama mocht met haar dikke buik natuurlijk bijna nergens in) maakte Mira voor het eerst kennis met een écht attractiepark. 6 uur later sloten we de tevreden dag af met een "pretpark-frietje"en keerden we huiswaarts...Onze kleine toverfee deed haar oogjes toe en vertrok van Toverland naar dromenland!

De Mira-kel route ...




Onze boekenwurm wil "eventjes" het hele grote boek lezen.

Beklimmen van de Toverhoed van Toos...en met veel show naar beneden rollen!

In de theekopjes rondtollen.

Net groot genoeg om heel alleen in de rups te mogen.

Heel hoog met papa in de toverplant.

De waterspuwende Ork bij de boomstammetjes (waarvoor ik nét een paar cm te klein was om in te mogen)

Spelen in de Tovertuin.

De paardjes van Ithaca...één van de enige attracties waar mijn mama op mocht.

Even pauzeren met een ijsje.

Een half uur zoet in dit klimkasteel.

In vrije val naar beneden...

"Dit is heel leuk!"

Met papa in de bootjes naar beneden.

In de junior-rollercoaster...

Wat een avontuur...