Tussen al die kwaaltjes door zou een mens nog bijna vergeten om te genieten. Ookal kan ik niet met volle teugen genieten van deze zwangerschap, toch geniet ik van de momenten waarop ik de baby voel. Elk stampje groot of klein, hard of zacht is voor mij een teken dat het met de baby wél goed gaat. Zo word ik 's ochtends steevast rond 5u30 gewekt door een arsenaal aan stampjes: "Mama, tijd om op te staan!"We hebben hier te maken met een vroege vogel, denk ik. Ook papa en Mira kunnen ondertussen dagelijks meegenieten van het leven in mijn buik!
Nu ik in mijn 3e trimester zit, zijn we volop bezig met een aantal voorbereidingen. Zo maak ik mijn doopsuikers zelf (ah ja, ik heb nu toch meer dan tijd genoeg) en dit begint al aardig op te schieten! Eerlijk gezegd ben ik toch wel trots op mijn eigen "maaksels". Ook ontvingen we deze week een proefdruk van onze geboortekaartjes, die we volledig naar ons eigen idee lieten ontwerpen. Verder gaan we van start met de verbouwingen aan Mira's nieuwe kamer, zodat ook de babykamer een beetje opgefrist kan worden.
Ondertussen worden we bestookt met dé vraag: "Weten jullie al wat het wordt?" Neen, net als bij Mira willen we het niet weten. De nieuwsgierigheid is momenteel erg groot, maar de verrassing bij de geboorte zal des te groter zijn. Dus, er wordt volop gegokt en de bakerpraatjes vliegen ons rond de oren: "Je draagt opnieuw helemaal naar voren, het wordt weer een meisje!"of "Je gezicht is even mooi gebleven, het wordt deze keer een jongen!" Wil je ook graag een gokje wagen, dan kan dat (lekker anoniem) via de poll rechtsboven op deze blog of door te reageren op dit bericht met je voorspelling!
Mira is er helemaal klaar voor om grote zus te worden. Samen met tante Kim geeft ze achterneefje Skye een potje fruitpap. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten