´t Was al van april geleden, dus waren we heel erg benieuwd hoeveel de weegschaal en de meetlat zouden aangeven: 9kg040 en 74,5cm groot. Nog steeds p25 op de curve, maar bijna 2kg zwaarder en 7cm groter!
Daarna stonden Mira 2 prikjes te wachten. Niet meer in de bil deze keer, maar in elk bovenarmpje één. Dat was niet naar haar zin en dat mocht de hele wachtkamer weten. Toch waren de traantjes snel weer verdwenen, toen de dokter een koekje uit zijn hand toverde. Bij het buiten gaan bedankte ze de dokter dan toch met een kushandje. Een kinderhand is snel gevuld!
Ook bij de verpleegster mocht Mira haar kunnen (of moet ik zeggen: kunsten) tonen. En ze haalde al haar truken uit de spreekwoordelijke doos: lopen, springen, dansen, klimmen, handjes draaien, een torentje bouwen, met speelgoed gooien... (mama mocht achteraf we alles alleen opruimen, hihi). De verpleegster en dokter stonden vooral versteld van haar vocabulaire! Dat belooft...papa krijgt er een babbelkousje bij!
Een greep uit Mira's woordjes: papa, mama, bal,ja, bah, oooh, wa-da?(inclusief wijzend vingertje), Jella (Gella, de hond van omie en opie), pak, kijk, woe-woe (als ze een hondje hoort), ajoo (hallo) en niet te vergeten ...kak!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten